Kafedeyim.

Su Blackberry denilen alete bayılıyorum. Benim o anki duygularımı kağıda dökme fırsatı verdiği için bu aleti acaip çok seviyorum. Yine çıkardım çantadan , başladım  yazmaya...

Hem yazıyorum hem etrafa bakıyorum , hani anında görüntü derler var , bu da işte anında yazı.

Su anda cok unlu bır  cafede oturuyorum arkadaslarımı  beklıyorum , bos duramıyorum yıne etrafa  gözlemci , gözlemci  bakıyorum . neler görüyorum neler , içimden diyesim geliyorki beni buraya bir hafta eğitmen olarak kabul edermisiniz , ücret istemem . ( şaka tabii ben de boş değilimki )

Garsonlardan  başlayalım;  Genelde her yerde oldugu  gıbı burada da durum aynı  , kendilerıne ıhtıyacı olan musterılerı  bır kerede ne gorebılıyorlar nede duyabılıyorlar cunkı garsonlar  genelde  ya kendı aralarında konusuyorlar ya da bos gozlerle bos yerlere bakıyorlar , eller uc bes kez havalanmadan yakalanacak garson genelde yok. Ben bugüne kadar beni tek kerede görebilmiş garson ile hiç karsılasmadım. 

Zaten  karsılastığım gün onun 6 gözümü var diye  kafasını  kontrol edeceğim :))

Aman Tanrım  en berbat olanıda bacak arasını  kasıyan bır garson. Ben bu adamın elinden  ne içerim nede yerim.  Bu kasıntı isi  heryerde olabiliyor , hatta  benım fabrıkamda da boyleydı baktım dayanamadım sonunda talımat cıkardım, 
"kasınmak yasak" . 
Kasıntısı olan vısıteye cıkar  doktora gıder . Ogun bugun bizde kaşınan olmadı . Sükürler olsun, buproblemi aştık.

Derken benim arkadaslar geç kaldı , 4 kişilik masada oturuyorum . Yoğunluk var . garsonlar evvela tek tek geldi. Başka gelecek varmı diye soruyorlar evet 3 kişi gelecek diyorum. hay aksilik bizimkiler halen ortada yoklar , bende masada boş durmamak için ha bire  sipariş veriyorum , çay , cafe-latte , Türk kahvesi arka arkaya ilk defa içtim , kalbimin  ritminin bozulduğunu hissediyorum , yinede devam diyorum meyva tabağı istiyorum , kukiler istiyorum ,   artık midem bulanmaya başladı , nafile  ben bu garsonlara yaranamadım sanki topraklarını işgal etmişim gibi 4 kişilik masadayım diye, o derin bakışlarıyla ,bana müşteri muamelesi değil işgalci muamelesi yapmaya başladılarki derin bir ohhh  çektim arkadaşlarım göründü. 4 kişilk masayı tek kişi olarak sadece 40 dakika işgal ettim. velevki gelmeselerdi bile masanın hakkı 4 kişiye uygun olarak 40 dakika sürede çoktan verilmişti.


Sandalyelerin boş durması onları niye rahatsız etti ?

Hesap kitap bilmedikleri içinmi ?

Uzerinde insan görmek istedikleri içinmi ?

Bu  hata  onların suçumu ?

yoksa

Bu onlara bunları öğretmeyenlerin suçumu ?